1972--Osmaniye -Finike
Ne oldu gönül neler oldu!
yandım gerçek bir ateş olmadan
tamamen kül oldum.bu gamdan
hikmeti yüksektir yaradan
gelen göçüyor dünyadan
yaş aksada yanağımızdan
bir dua bahşederek
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kayıtsız şartsız kime teslim olabilir gönül; düşünüldüğünde, bir yaradana bir de sevene teslimiyet huzur verir kişiye...
En sevgili yaradan olduğuna göre, sevgiyi yaratan o yüce güç bize güç verir sevmek için.
Hükmümüzün yetmediği durumlarda teslim oluruz.
Tanrı'nın sevgisine mazhar olamamak düşüncesiyle, korkarız onun sevgisini kaybetmekten.
Gizinde aşk'i lisanı ve sade diliyle sayın Güneş'in şiirleri muhteşem.
Bu şiir de bana bunları düşündürdü...
Tebrik ediyor, duaların bize güç verdiğni söylemek istiyorum.
Sayın Güneş cömert yorumlarınız, hüsnü niyetiniz vefanızla çok farklısınız eksik olmayın diyor, sevgiler gönderiyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta