- Doğduğum kente geri döndüm. Yaşananlardan kalanları ardın sıra yitirmek mi olsa, an’ı?
- Ruhum faslını yitirmiş bir takım gibi baktı
Her yer sesle doldu an kala
Aristo, gözleri nemli Platon’u düşündü
Bir dünya yaratılmalıydı
Bir dünya, sisteme parmak atmalıydı
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta