- Doğduğum kente geri döndüm. Yaşananlardan kalanları ardın sıra yitirmek mi olsa, an’ı?
- Ruhum faslını yitirmiş bir takım gibi baktı
Her yer sesle doldu an kala
Aristo, gözleri nemli Platon’u düşündü
Bir dünya yaratılmalıydı
Bir dünya, sisteme parmak atmalıydı
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta