MAHCUBUM
Yerle gökyüzü birleşmiş, yapışırcasına
altlarında özgün akan Dicle,
bulanık, yorgun mu yorgun
çağıltısı yaklaştıkça
daha da duyarlanıyorum,
hele çok kemerli köprüsü, hele çakılları
zor seçiyorum
ya var, ya da yok.
Durgunluğu benmişim gibi,
öfkesiz ama yorgun,
omzumu tutuyorum
kemerlerini seyrettikçe,
yükü sanki üstümde.
Batısı gölgeli, doğusu parlak,
aklanmış sakalım gibi.
Geçen mi yok üzerinden,
ıssızda değil
seçemediğimden.
Neden yorulmuş gözlerim bu denli,
aç açabilirsen
mahcubum sana,
mahcubum kendime
bir yük varmış gibi üzerimde.
19 Haziran 1976
D.Bakır C.Evi
Kayıt Tarihi : 15.11.2010 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!