Mahcubiyet Şiiri - Söğüt Gölgesi

Kaç yıl oldu avareyim, dolaştığım ömür yolu
Beni iflah eylemedi düştüğüm bu haletten

Bir an senin nazarından kaybolmaktı vahşet bana
Bundan korktuğum kadar hiç korkmazdım kıyametten

İblisten de menfur imiş zulmü bazı ademlerin
Vardı ayırdı ruhumu Rabb’ime ibadetten

Hasret idi, nefret idi, azacık da mazlumluğum
Kör gibiydim, anlamadım gördüğüm alametten

Kaç geçitten iz aradım, kaç kişiden bir teselli
Başka çare yoktu elbet lutfunla kerametten

Artık geri dönmek için öyle uzun geldiğim yol
Beni bir az rahatlatsan sabrımla selametten

Senden şimdi istediğim iman bana bir lutuftu
Fakat göz-kulak olmadım verdiğin emanetten

Huzurunda boynubükük durmuşum, bak perişanım
Ya Rabb, inayet kıl, sana mahcubum hacaletten