Mahbube Şiiri - Uruz Tan

Yerle gök, yedi kıta dört iklim yan yana gelse
Alazlanıp kaynasa acun, beşer pişerek bire düşse
Toplansa tüm kainat, hamuru yoğrulsa tek günde
İstese de çıkartamaz içinden, böylesine bir mahbube

Yıldızları gördüm, efsunlu, parıldayan gözlerinde
Yaşamla ölümü tattım ağzından dökülen sözlerde
Çelimsiz ve bitap kalbimin onmaz haline bir çare
Ya sonuma sebep, ya başlangıcıma gerek bu mahbube

O bilmez, hiç görmedi ki kendini benim gözlerimle
Bilmez, hiç boğulmadı ki kendi derin sözlerinde
Ve o bilemez, ona yaklaşanın sürüklendiğini aleve
Ancak o da bilmeli artık, bu genç düşkün o mahbubeye