Doğurduk tüm felaketleri,
Düşürmedik dillerden isyanı şirki,
Gönülden düşmedi aşırıca sevgi,
Umut kırıklıkları oldu yüzlerimiz ekşi..
Yıktığımız kendi ellerimizle binalara,
Isyan ettik biz yapmamış gibi,
Ardından geldi sonra sözde pişmanlık,
Kahrolası sevgi kalmadı olduğu gibi..
Kayıt Tarihi : 9.2.2020 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!