Mahalleye Dönüş Şiiri - Mustafa Sürmeli

Yıllar, yıllar sonra döndüm mahleme,
Kapanıp toprağını öptüm öylece...
Hele baba yadigarı evi görünce,
Gözümden yaş süzülüp düştü sineme!

Az misket oynamadık sokaklarında...
Koşturup ağlamadık mı yollarında?
Doğduğum gibi ölürüm kollarında...
Burası, burası benim mahallem.

Duvarına yaslanmışım,
Yağmurunda ıslanmışım...
Burası, burası benim mahallem,
Burası benim, memleketim!

Kendime gelince eş-dosta koştum.
Hep onların hayaliyle tutuştum...
Yıllardır görmemişim,
Ne de çok özlemişim...
Burası, burası benim mahallem,
Burası benim, memleketim!