Mahallenin Yosması Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Mahallenin Yosması

Tenin sıcak basması,
Arar üzüm asması,
Geçerken el sallıyor,
Mahallenin yosması.

Uyan yüreğim uyan,
Yok mu feryadın duyan?
Gün olur devran döne,
Çıkar kalbine koyan.

Yarim yünü eğirir,
Eli hamur yoğurur,
Dili susmuş olsa da,
Kalbi aşka çağırır.

Aşkı kalbe koymuşum,
Akşam sabah oymuşum,
Kurşun incitmez beni,
Her acıya doymuşum.

Sütü içme yavandan,
Balı sağ ye kovandan,
Bin yıl yaşasan bile,
Uçacaksın yuvandan.

Takma namert işine,
Dünyanın gidişine,
Helal lokma var iken,
Haram sürme dişine.

Söz sevdaya gelince,
Yüreğimi delince,
Kırıldım vefasıza,
Hallerime gülünce.

Sevda kuşu tez öter,
Aklın almaya yeter,
Unuttum demen yalan,
Sönse de külün tüter.

Mustafa Hoşoğlu
21.10.2015