Mahallenin Delisi
Çıplak güvercinleri giydirirdi,
Sabahın er zamanında.
Güneş ısıtmadan narin bedenlerini.
Bir sihirbazın asasıyla dokunur gibi,
okşardı başlarını Mahallenin akıllı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta