Mahallemizde Şiiri - Abdullah Ramazan

herkesin bir gecekondusu vardı eskilerde
şimdikiler gibi elektrik su olmazdı evlerde
hatta yolu bile olmaz çamur patikalardan ulaşılırdı
kuyulardan çekerdi annelerimiz suyu
leğenlerde yıkardı bizi
utanırdık sıkılırdık ama yıkanırdık yinede
o zamanlar yürekler temizdi
bedenlerde leğenlerde temizlenirdi

kiremitlerini briketlerini biz çekerdik
büyüklerimiz duvarlarını örerken bir yandan da sıvanırdı
Bir gecede dikiverirlerdi evleri
Sabah ezanı eşyalar dizilir
Öğleye çiçekler akşama ağaçlar dikilirdi
Birer şekerimiz olurdu iş bitiminde
tadına doyamazdık
dişlerimiz çürüyecek diye bir endişemiz olmazdı
ayda yılda bir görürdük çünkü o şekerleri

biz çocuklar toplanır
Eğinli Mehmet amcalardan dut kurusu
Gaffarlardan kayısı yerdik
ara sıra kızdırıp gülerdik Adnan’a kendimizce
askerlik anılarını dinlerdik Ethem abiden bolca
birdirbir oynardık İsmet amcanın bahçesinde
tahtadan kılıçlarla kılıççılık oynardık Osmanlarla
karate yapardık ara sıra Ademle
maç yapar yenilirdik Ertuğrulgile
arayıp sormazlardı annelerimiz bizleri
nerdedir bu çocuklar diye
sorumsuz değillerdi elbette
çünkü sahiplenirdi herkes bu çocuklar bizim diye

Herkes mutluydu evlerinde
Kocaman bir aileydik mahallede
kapı komşusundan habersiz değildi insanlar o günlerde
İmkansızlıklar içerisinde olsa da
bir ruh vardı yaşadığımız yerlerde
huzuru yansır hissederdik gönüllerimizde
o yüzden kardeşlik insanlık vardı
biz çok mutluyduk mahallemizde