Mahallemiz Şiiri - Zihni Ozselmanoglu

Hepimize ayri kaderin yazildigi
Ayni mahallenin cocuklariydik
Kimi ailelerin okuyup yazdigini
Kimileri cahil kaldi baslari eyik

Iki sokak ilerideydi okulumuz
Ayirdi bizleri ana kucagindan
Karisini aksamlari doven komsumuz
Hic ses cikmazdi zavalli kadindan

Bir tabak yemekle bir parca ekmek
Dagitirdi annem fakir evlere
Yuzu gulerdi dayak yeyen kadinin
Derdi annene cok selam soyle

Oynardik sokakta aksama kadar
Sen ben ve arkadasimiz hasan
Habersiz kapimizi calardi bahar
Annem derdi gec kalma kizar baban

Beyhude gecti cocukluk yillari
Birsey ogrenmeden eski nesilden
Zenginler dusuk gordu fukarayi
Hasan gelmisti o fakir kesimden

Kimimiz okudu devlette is buldu
Evlenen coluk cocuk sahibi oldu
Bizler gurbete gidip kaybolduk
Bazilarimizi olum erken buldu