Çocukken “adak var” denilince eve koşardık
Mutfaktan bir kaşık kapar, sevinçten uçardık
Mahallenin bütün çocukları gelirdi, duyunca
Hepimiz tıka basa yerdik, karnımız doyunca.
Kim şeker lokum verse alır, afiyetle yerdik.
Hatta fazla verirlerse, arkadaşlara verirdik.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta