Çocukken “adak var” denilince eve koşardık
Mutfaktan bir kaşık kapar, sevinçten uçardık
Mahallenin bütün çocukları gelirdi, duyunca
Hepimiz tıka basa yerdik, karnımız doyunca.
Kim şeker lokum verse alır, afiyetle yerdik.
Hatta fazla verirlerse, arkadaşlara verirdik.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta