Mahallemiz 2 Şiiri - Murat Gezici

Bu saatlerde kapı önlerinde otururdu anneler,
Gelenini beklerdi...
Gelmeyen de vardı
Yılda bir gelen de...
Peki ya şimdi ...

Uçsuz bucaksız bir gök yüzünün
Tam altında,
Dertli akan bir derenin
Hemen ağzında idik
Kimi kimsesi olmayanın
Hep yanında idik
Birdik, Güzeldik, Hep birlikteydik
Peki ya şimdi....

Cumhuriyet Caddesinden gelirken
İndiğin yokuşun tarifi...
Elinde bir poşet falanda varsa
Eve varana kadar yorgunluğun yoktu tarifi.

Köprüye döndüğünde sağ tarafa
İçinden geçip gidilen bir sokaktı 101. Sokak
Bazen gülerek geçildi o köprü üzerinden
Bazen ağlayarak…

Altından dere akan köprümüz
Taş köprümüz
Hepimizin adımlayarak geçtiği
Garip köprümüz
Kışın üzerinden sel taşardı
Yazın az durup seyirlik baktığımız
Mahalleye girmeden derdimizi alan köprümüz
Şimdi yetim bırakılan bir çocuk gibi
Sade bir taş yığını gibi
Kimler gelip geçerdi kimler
Peki ya şimdi…

Mahallenin köşesinde tandır ekmeği kokusu
İlk çektiğinizde içinize
Ohhh misss,
Kim yapıyor şöyle bir bakardınız
Oh eline sağlık Hatice Abla derdik
Serkan’ımızın annesi
Boş geçirmezdi bizi
Hemen sarardı katıklı ekmeği
Nasıl da güzeldi, nasıl sıcaktı
Sanki yüreğiyle yoğurup yapardı.

Yürürdün elinde acı biberli ekmek ile
Ne sağına bakardın ne soluna kimse almasın diye 😊
Mahalleye varınca top oynuyor çocuklar
Keşke hep öyle kalsalar
Serkan ile durmuş birlikte oturuyor
Durmuş yine kahkaha ile gülüyor
Serkan kim bilir ne plan düşünüyor…

Ali, Mehmet, Bülent, Murat okey oynama derdinde
Yine şampiyon belli Ali kesin taş çalıyor,
Mehmet sinirlenip kalkıyor
Murat şaşkın,
Oyun Mehmet ile Murat’a kalıyor
Ortaya hemen pepsi geliyor
Kazanan Bakkal Hasan amca oluyor,
Serkan ile Durmuş beleşten kola içiyor…
Peki ya şimdi…

Her birimiz savrulduk bir deprem ile
Yıkıldık anılarımız gibi bir nefeste
Çocukluğumuzun geçtiği sokaklar yollar nerede
Nerede kurbağa sesiyle uyuduğumuz deremiz nerede
Asma haymeli evlerimizde içtiğimizin çayın tadı nerede
Oynanan bir tavlanın hikayesi
Okeyde taş çalmanın verdiği mahcubiyet nerede
Nerede kına geceleri yaptığımız mahallemiz
Nerede çökertme oynadığımız gençliğimiz
Nerede serkan’ımız nerede
Oyunlarımız, terlemelerimiz
Feride ablanın bahçesinden çaldığımız narlar nerede

Biz büyüdük kirlendi dünya diyecektik
Biz büyümeden yok olduk bittik
Baktığımızda ne kaldı yönümüz ne ezberimiz
Her şey yerinde güzeldi
Yeri mahalleydi
Peki ya şimdi…