Mahallemdeki yosma Şiiri - Seval Hislisoy

Bizim mahallede bir yosma vardı
Gelene git demeyen cinsten
Ne ararsan o yosmada her yol vardı
Kaç erkekle yatarsa ona kardı
Bu yosmanın,bir de
Muhabbet tellalı kılıklı, anası vardı
Çok konuşur hep eleştirir
Ota b... burnunu sokar
El aleme pislik atar
Namuslu ayaklarına yatardı.
Yosma paraları verdikçe o susardı
Kızının kepazeliklerine
Bile bile göz yumardı

Erkek olsun fark etmezdi yosma için
Ama tercihi evlilerden yanaydı
Kadınların ellerinden
Eşlerini aldığını sanıyordu
Aslında her seferinde
Becerildiğiyle kalıyordu.
Arkadaşlık dostluk yosma için hak getire
Bir şey kalmamış elinde paradan başka
Onurunu yitire yitire.
Kadınların ahını yosma çok alıyordu
Mutlu bir yuva görse oraya dalıyordu
O erkekle yatmayı marifet sanıyordu
Ama her seferinde
Becerildiğiyle kaıyordu.

Hani küçümsemez laf ta etmezdim ya
Ben bu yosmaya zamanında
Kapı açıp el uzattım
Hayrandı imrenirdi bana
Doğrusu onun için bir ilahtım.
Yosma sonunda bana da bir kazık attı
Yokluğumdan istifade gitti kocamla yattı
,Aslında o anda kendini ben sanıyordu
Halbuki zavallıcık becerildiğiyle kalıyordu.

Vuran gitti yosmaya değeri de kalmadı
Yamanmaya çalıştı kimsecikler almadı
Elinde tek sermaye faraş apış arası
Bunun gibi pislikler
Kadınların yüz karası.
Yosma hala kendini vazgeçilmez sanıyordu
Halbuki her seferinde becerildiğiyle kalıyordu.