Mahallem Hoşgördü Şiiri - Hasan Geneyikli

MAHALLEM HOŞGÖRDÜ
Umutlu,mutlu yaşanır hoşgörde
Ucuza hizmet edenler burda
Çelikten sağlam,yaşayan
Taş yontan,kaya kıran
Sübürgeci,çöpcü,bekçi
Her işi hoşgördük, olduk Hoşgördü

Sabahca dikil,garaj yoluna
Bak geçenlere,sağına soluna
İnsanlar görürsün,abalı
Siyah bezden şalvarlı
Nasırlı eller,kırışık yüz
Kremsiz,pudrasız
Gün yanığı cilt,bükülmüş diz
Zenginin,Suriye ceketi sırtına
Abone; Dora Lastik fabrikasına
Görmez tabanında kösele
Yediği, giydigi kime mesele
Sabrettik hoşgördük,dendi Hoşgördü

İki kova kadınların,omuzuna çatılır
Suyu mahalle çeşmesinden alır
Yolu yok ev gecekondu
Direkleri,kalınca kavak dalı
Evler kulübemsi,üstü dam
Oturana sor, evinde mutlu akşam
Apartmanı hoş gördük, dendi Hoşgördü
Elektrik yok
Yetti bulursak, lambaya gaz
Sıkmazdı canını çamur
Nede toz,talaz
Pencere camsız
Tandır ateşsiz
Ocak,şubat geçmez ayazsız
Yokluğu hoşgördük,dendi Hoşgördü

Hayat doğar, söner
Sokaklarda çocuklar oynar
Çıplak ayaklı,kıçı çıplak
Geleceği meçhul olanlar
Çamurdan ev araba yaparlar
İsteklerini oyunlarda yaşarlar
Çocuklar hoş gördü,dendi Hoşgördü

Babalar üstünde bütün yük
Analar çocuklarıyla büyük
Mahallede hayat böyle
Yok işi,ayrı gayrı
Kanuna aykırı
Kadın çalışır evinde
Erkek ter döker bulduğu işinde
Umutlar gözlerde
Gözler çocuklarda
Umut gerçekleşir, yeni nesillerde
Böyle yaşadık hoşgördük
Münasip gördüler, dendi Hoşgördü

[email protected]