sen,
Camdan sarkan ufak çocuk,
lacivert süveterli
Sen mi çizdin sek sek çizgilerini buraya..
Bak,ablalar çekirdek çıtlatıyor,hızlı hızlı
Duyuyor musun..
radyoda tatlı bir şarkı,
Fatma teyze de merdivene oturmuş
Dantelini işliyor,bir yandan mırıl mırıl eşlik ediyor..
Şu köşede duran seyyar tezgah
Salih amcanın mı?
İçi boş,
Sabahın köründe pişecek börekleri bekliyor.
Ne güzelmiş,paslanmış salça kutularına dikilmiş sardunyalar
Dışa doğru süzülen beyaz perde,tülüyle birlikte
Usul usul kımıldıyor
sabun kokulu çamaşırlar asılı,güneşe doğru
kurumayı bekliyor.
Ayşe’nin kapı önünü yıkayan annesi
Ve kırmızı yanaklı ahmet’in
Dama kaçan kedisi
Bir hareket,bir telaş olsa da
Ne güzeldir mahallenin nefesi..
Tanıyor musun herkesi camdan bakan çocuk?
Benim de durasım geldi senle birlikte
Tam orta yerde hem de
İçime çekesim geldi,
kavrulan soğan kokusunu
Duyasım geldi akşam sofralarının çatal seslerini
Heveslendim ben de
Yaşanan her evde
Uyumak istedim,kalkmak istedim,solumak,
varolmak..
Gürültünün arkasında unutulmuşsun
Camdan bakan güzel çocuk,
İnsanlar şehirde koşarken bir yerlere
Sen uçurtmanı düşün,topunu,bebeğini,arabanı düşün
Az sonra baban gelecek,yorgun argın
Ona sarıl,sımsıkı
Sen yaşamdan habersiz
Camdan sarkan küçük çocuk
...
Kayıt Tarihi : 9.4.2006 20:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne güzel bir çalışma
bir dostla sohbet eder gibi
yalın, duru bir anlatım , günlük hayattan bir kesit
güzel bir şiir olmuş kutlarım
Kaleminiz tükenmesin.
Şiirle ve dostça...
Gülgün Çako
TÜM YORUMLAR (2)