Mah Li Şiiri - Hüseyin Kalyan

Kirlenmeyensin asla bir çiçeksin sen Mah Li
Aldanmayan ve kat'a bir us olayım ben de
Ah hâşâ aldatmayan bir talihli kalp belki
Bana gel sen bir akşam nağmeli seslerinle
Ama gitme bir daha bir kere bile gitme
Sıcacık ve daima kal tenim üzerinde
Ümidim budur benim gelirsin belki bir gün
Kırmızı ve bembeyaz gülgün çiçeklerinle

Eskikerden pek güzel efsaneler dinleriz
Yenilerden tazecik çok şiirler söyleriz
Anlam adlı bir dansa eşlik ederiz senle
Adın gibi ey Mah Li beni bende büyüle
Kelimeler durdukça şairler desin bunu
Anılalım senle ben güzel âşıklar diye
.
Kapılardan gel Mah Li sayısız kapılardan
Ölümü aşmak için ölümsüz kapılardan
Ödülümsün sen Mah Li dünya cehenneminde
Pınarımsın ki senden abıhayat içerim
Emsalsiz varlığınla beni her dem büyüle
.
Ehil olmayanlara fakat açma bu sırrı
Hâlâ habersizler çok sonsuz aşkın deminden
Olgun yemişler gibi tatlı yemişler gibi
Yârimsin gel ve gitme gel ve gitme ey Mah Li
.
Çağlar çağlar ardından koşup giderken böyle
En güzel yaşımızda biz böylece kalalım
Ulaşılmaz bir hâlle zamana uzanalım
Zaman bahçesindeki ölmez çiçekler gibi
Ömür dediğimiz şey hiç bitmesin ey Mah Li
Parça parça olurum bana gelmezsen eğer
İdeal bir ölmezlik bana vermezsen eğer
Bırakma beni sensiz söndürme beni Mah Li
Önümüz sonumuz bir bir midir şimdi söyle
.
İmdadımı duy Mah Li duy da gel bu gece ve
Rızan varsa bir buse bir buse ver buseye