Mağrûriyet Şiiri - Kadir Kayaoğlu

Yüksek tahsil yapmış,gören der adam!
Burnu kaf dağında,çalım satıyor
Yüreğinde ne keder var nede gâm
Mümkünmü? bunundan kıl aldırmıyor

Tevâzû adamdan bir hayli uzak
Kibir 'kaf dağını' aşmış gidiyor
Yolunda iblisten binlerce tuzak
Basamak basamak inip çıkıyor

Filinta giyinmiş,caka yerinde
Sanır üstündedir bütün gözler
Baba parası eksik olmaz cebinde
Sanır ki hiçbir zaman bitmeyecekler

Dünyâda sen gibi,bir yığın eşşek
Okumuş yığınla,bir sürü kitap
Yatar kalkar rahat,hep yorgan döşek
Gaflet uykusundan kalkamaz bitâb

Karnı tok,sırtı pek,yürek kapkara
Taş kesilmiş kalbi,hiç aldırmıyor
Yokluk bilmez düşmemişki hiç dar'a
Taş dediğin hiç olmazsa,işe yarıyor