Mağrur sevdam Şiiri - İsmail Koca

Zülfünü dağıtır seherin yeli
Misk-i amber kokar özünde gülün
Sırat´a yapılmış saçının teli
Cehennem odunda yanar bülbülün

Vurdun hançerini sarılmaz yaram
Senin gönlünde yanmıyor çıram
Aşkın pınar olsa gelmiyor sıram
Közünle yanıyor savrulmuş külün

Gönül semahımda aşk gülü müsün
Firdevsi alanın bülbülü müsün
Ben divanen oldum sen deli misin
Neden girdabında dönmüyor dilin

Aliyyül alasın sol tarafımda
Nurun saçılıyor dört bir yanımda
Eşsiz baharları sunar kışımda
Dâr’ul - Karar bana kurumuş çölün

Öyle bir cansın ki leb-i firazlım
Levh-i mahfuz ile verildi nazlım
Aşığa kar etmez baykuş avazlım
Kevserim olup ak çağlasın selin

Dilinde kelamı söyleyip durur
Aşkın oku yanan sinemi vurur
Çok seven yürekler neylesin gurur
Fizani aşkında ebedi kulun