Selahattin Yetgin - Mağrur Kelebek Şiiri ...

Tut ki, aklının labirentlerine hiç dalmadım. Yüreğini okşayıp gökteki saklanan ayını ellerimle sana göstermedim.
Tut ki, korkularını, sevgilerini ve göz yaşlarını hiç anlamadım. Bir masal atına binerek ülkene asla uğramadım.
Tut ki ‘Mağrur Kelebek’, yüreğine asla sapmadım ve senin için kahrolmadım, üzülmedim. Bir dilek tutarak sevgiyi aramadım, aşka yakalanmadım.
Tut ki sevda bakışlım, ben seni gökteki yıldızlardan kıskanarak, bir savaş meydanında hiç savaşmadan kaybettim.

Seni tanımadan önce, ne gökteki yıldızların rengini, ne aynı gökteki ay’ın ışığını bilmiyordum. Gözlerindeki yıldızlara, yüreğindeki ay’a tutulmadan önce kendi kabuğunu kıramamış, kendi incisini hep aramış yaşlı bir balıkçı gibi, sarı denizlerde aşka kürek çekiyordum.
Merhabalarının titreşimleriyle bir gökkuşağı gibi giriverdin ansız içerime. Gözlerindeki Ummanlara, yüreğindeki girdaplara dalınca geriye dönüşün asla olmayacağı uzak denizlere açıverdim yamalı yelkenlerimi. Fırtınan yamandı, denizlerin dalgalıydı, ancak ufkuna ulaşmak için kutsal bir umudum vardı.