Mağrur Gözler Şiiri - Muhsin Koçak

Demir aldı acı limanından hasret
dümeni kırık bir sal içinde,
klavuzu yoktu özlemlerin
yelkenler fora bir sozsuzluk

bulut kümesi ağustos harı
bilinmezlik yüklü gök mavisi
süzüldükçe sularında gözler
martı çığlığına saklı görmezlik,

beyaz köpüklerde boğulur umut,
biri, diğerini doğurur son nefesinde,
acılar solar,can boğazda gün,
kahır yükler, zamansız yoksulluk...

yaşamadım sanki buralarda, yabancıyım,
tuhaf bakışlar, şaşkın gökkubbe,
hayıflar gibidim dünü, bu günü,
düşünmek istemeden belirsiz yarını,
bilinmezlik adımlarımda saklı, gölge izinde...

ne tuhaf...
ne çabuk geçmiş koca yıllar bir an gibi,
dönüp sol tarafıma yaslandım bir an sanki,
sızı, tırnaklarımdan beynime süzülür,
ben yaşamadım diyorum hiç,
her yer yanabcı,
her yer tuhaf
insanlar tuhaf ve umarsız

üzerime şimşek, belirsizlik kusar gözler,
dururp sorar olurum bir an,
tuhaflık neremde,?
bir kaldırırım başımı,
ben değil hayat bir muamma...
serçe tırnağı dinazor bedenlere,
gam yükler,
keder kusar
kin kudurur düşlerde...

bilemem kim, nerelerde?
nasıl ve niçinlerde sorgumaktan aciz,
her biri bir yerde hayal,
yarınlara yaslanmaz,
dünden temeli çürük,
bu gün de kokuşmuş,
kirli ellerde nasır tutmuş
küskün kimsesizliklerde,
ölümler ölüm doğurur
mağrur 'gözler'de...