Bir damlalık ferahlığı
Çok gördü cimri umut
Kurudukça
Geriye sarılıyor zaman
Ne tutuşur
Bozkırın özünde
Sürülmez ki ilkyaz
Ya kahırla kavrulursa goncalar
Kimde dövülüp
Tavlanır ayın göz kırpmadığı akarsular
Çeyizini nerede yitirir geceler…
Ufalırız
Kördüğümlerin ardı sıra
Boy atar yüzümüzü yırtarak diken
Küssek ne çıkar
Gövdemizdeki yassı patikalar
Ezilip büzülürken
Ölüm tüyden bile hafif gelirken
Değişiyoruz
Yutkuna yutkuna
Dilimizde tüy bitiren kahırları…
Böyle mi çevrilir
Ateşler kitabının sayfaları
Niçin donar parmaklar
Kırılsın artık kapanlar
Bitsin şu yıkıntıları kucaklayışlar
07.02.018-29
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 7.2.2018 18:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!