Dokunmanı isterdim kalbime,
Sevginin en eşsiz tonuyla.
Bilemezdim böyle olacağını,
Kırık kalbimle yaşamaya çalışırken.
Ne kadar umudum varsa,
Bilmeden sende bırakmışım.
Ruhum bedenime ağır geliyor,
Kırık kalbimle yaşamaya çalışırken.
Düş dahi kuramıyorum artık,
Sen gittikten sonra.
Bir başıma kaldım sanki,
Kırık kalbimle yaşamaya çalışırken.
Kalman için savaşırdım,
Bana yaşam veren gülüşlerin için.
Olmaz, imkansız artık,
Kırık kalbimle yaşamaya çalışırken.
Kayıt Tarihi : 12.8.2024 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayata karşı hevesi kalmamış birinin sözcükleri..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!