Yıllardır insanlığım her kötüyü yendi
Kötülüğe hiçbir zaman yenilmedim ben
Yenen taraf adamlığımla yüreğimdi
Ama ne varki birine mağlup oldum ben
Zaman oldu ağladım zaman oldu güldüm
Ama hiçbir insana boyun eğmedim ben
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta