Mağlûp Bir Aşk Şiiri - Şakir Kocabey

Bir kayanın dibinde çekiyorum hasretliği
Kafamda onlarca soru ve yitiremediğim bir aşk
Dalgalar kıyıya vurmanın kaygısında iken
Ufukların sonsuzluğunda ben seni arıyorum...
Denizin tuzu dilime vurdu bak
Tuhaf tek bir damlayla...
Sen sayıp konuştum dalgalarla
Hacet yok adını anmaya
Gerek yok yanımda olmana
Hissediyorum seni her dokunduğumda...
Sen sayıyorum, sensin o biliyorum
Seni koyuyorum ruhumca başka aşklara...
Hayatı hiçe sayıp, bedenimi bağışlıyorum olmaz insanlara...
Çekip gidiyorum kendimce,
Bir süre bu inaçlara ve bu öfkeye mağlûp olup inaden...
Seviyorum seni diyorum, incitmekten korktuğum velinimete...
Utanıyorum sabah olunca, sarfettiğim nice yalancı sözlere...
Özrü yok bilirim, yaşanmış bedenlerin zavallı kelimelerde...
Nasıl bir sevdadır bu...
Nasıl bir acıdır bu...
Geçmiyor içimden yıllardır geçmiyor...
Akıyor gözlerimden yaşlar, bir şarkıya, bir şiire mağlûben...
Gark olan acılarıma, sensizliğim henüz alışmamışken...