Eyvah!
Eyvah ki ne eyvah.
Yenildim ve mağlubum.
Kendime kızdım, yontuldum.
Kâr etmedi sözlerim, sustum.
Tükettim ümitleri, umutsuzum.
Saçım, başım yoldum, yoruldum.
Ruhumu recm ettim, huzursuzum.
Avucumla çamur yoğurdum, duruldum.
Kapuçin keşişler gibi kırbacı sırtıma vurdum.
Yetmedi.
Yetmedi bedenime çektirdiklerim.
Yetmedi ruhumu tokatlayarak
kendimi cezalandırmam.
Cervantes bir kez daha haklı çıktı;
Âşıkların öfkesi bir kez daha lanetler halinde patladı.
Savaş Barha
Kayıt Tarihi : 18.10.2018 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
12 ARALIK 2017 SALI
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!