MAĞLUBİYETİMİN ZAFERİ
Göğsümde çelikten bir kalp vardı.
Bana mısın demez bilenir savaşırdı,
Cengaver edasıyla çıkardı er meydanına,
Tutunurdu yarım kalmışlığıyla hayata.
Ta ki sana rasgelene kadar sevdiğim,
En büyük mağlubiyetimin zaferi sevdiğim.
Bu yürek ne fırtınalardan sağ çıkmadı ki,
Ne oyunlara,ne inanmışlığına kurban gitmedi ki,
Ne darbeler aldı, nelere kendini siper etmedi ki.
Sabırdan evini döşedi, eyvallah demedi.
Ta ki sana teslim olana kadar sevdiğim,
En büyük mağlubiyetimin zaferi sevdiğim.
Bilmezdim insanın yara değil şifa olacağını,
Bilmezdim kırık dökük yanımın onarılacağını,
Bilmezdim sevdanın yüreği bu denli sarıp sarmalayacağını.
Bilmezdim paslı yüreğin bir yürekte can bulacağını.
Ta ki gözlerin yüreğime değene kadar sevdiğim,
En büyük mağlubiyetimin zaferi sevdiğim.
Döndü DLGR
Kayıt Tarihi : 26.11.2023 15:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!