"bu parkın her bir köşesinde hüzün var.
fark edilmeyen bir yara, gözlerimi karalayacak bir
çizgi var.
ve çocuklar...
onlardan iyiliği çaldığımızı düşündüren çocuklar.
gözlerimi ele geçiriyorlar,
ve zihnimde bir şarkı çalıyor aniden.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta