Mağarayı Tıkayan Kaya (kıssa)

MAĞARAYI TIKAYAN KAYA (kıssa)

Bir zamanlar üç kişi yolculuğa çıkmışlar,
Karanlık bastırınca kalacak yer bakmışlar.

Etrafa bakınırken bir mağara görmüşler,
Gece korunmak için mağaraya girmişler.

Dağdan kopan bir kaya tam girişi kapatır,
Açmak isteseler de adamları yıpratır.

Bir türlü açamazlar ümitleri tükenir,
Birisinin aklına güzel bir fikir gelir;

“Bizi buradan ancak Allah kurtarabilir,
Bu kocaman kayayı yerine aktarabilir.

Salih amellerimiz şefaatçi olursa,
Ona dua edelim Hak’ta kabul bulursa.”

Birincisi başlamış amelin anlatmaya:
“Benim iki yaşlım var, özenirim bakmaya.

Onları doyurmadan kimselere yedirmem,
Yemeğimiz geç kaldı biz acıktık dedirmem.

Bir gün eve geç geldim baktım ki uyumuşlar,
Onlar için süt sağdım, zannettim ki duymuşlar.

Uyansınlar diyerek hep bekledim ayakta,
Vakit ilerleyerek gün belirdi şafakta.

Allah’ım rızan için yaptığımı bilirsin,
Rızanı kazandıysam kayayı devirirsin.”

Kabul etmiş belli ki kaya biraz eğildi,
Dışarı çıkmak için henüz kâfi değildi.

İkinci adam da der: Beni duyan Allah’ım,
Aklım fikrim ondadır sana ayan Allah’ım.

Amcamın bir kızı var ona sevgi besledim,
Ondan kam almak için onu bize sesledim.

Sanki beni duymadı bana hiç yüz vermedi,
Öyle tepki verdi ki; aklım, sırrım ermedi.

Sonra kıtlık başladı bana muhtaç oldular,
Benimle olmak için benden dinar aldılar.

Arzuma erecekken, birden açıldı aram;
Kız dedi gayr-ı meşru, böylesi sana haram.

Ben de ona temasta bulunmaktan vazgeçtim,
Haramdan uzak durup o an Hakk’ı seçtim.

Ey Allah’ım kalp ile rızana inandıysam,
Kurtar bizi buradan rızanı kazandıysam.”

Bu duanın peşinden o kayadan ses geldi,
Ne yazık ki çıkmaya geçit yine az geldi.

Üçüncüsü başladı Allah’a yalvarmaya,
Başından geçenlerin hepsini aktarmaya:

“Ey Allah’ım benim bir kurulu işim vardı,
Ücretleri öderdim, gerisi bana kârdı.

İşçilerin hakkını peşin, peşin verirdim;
Kul hakkına girmeyip huzur ile yürürdüm.

İşçilerden birinin bir ferak hakkı vardı, (*)
O almadan gitmişti, yıllarca bende kaldı.

Ona ait olanı, onun için işlettim;
Öyle kârlar etti ki, birine bin eklettim.

Yıllar sonra yeniden çıkageldi o işçi,
Teslim ettim binlerce, sığır, deve ve keçi.

Ey Allah’ım bunları senin için yapmıştım,
Ayrıca hak adına kalp sevgimi katmıştım.

Bunlar Zat’ına ayan, yoktur gizi Allah’ım;
Yoktur başka bir duam kurtar bizi Allah’ım.”

Büyük bir gürültüyle kaya hemen devrilir,
Kurtulurlar oradan gözler yola çevrilir…

Pir-î Fâni der ki kul, gözetirse rızayı;
Hikmetlere yâr bulur her bir uzvu, azayı.

(*) Ferak: Büyük ölçek.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
01.03.2021 – İSTANBUL