İçağrısıyım bir mağmanın
kopmuş fırtınanın sesi
derini yok, ses gelmiyor bir kuyu.
Çiçeğiyim yaprağını yüzüne
kapatan ağlamanın
havluları topladım,
şemsiyeyi kapattım
hadi kalk gidelim
serinledi hava, güneş söndü
iyice karanlığa döndü yüzüm
bir mağara çiçeği yürüyor içimde
içli bir bulut geçiyor üstümüzden
kalk gidelim.
Kayıt Tarihi : 14.7.2002 02:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hep acı /
ölümü susmak yaşarken /
kabadayı hüzünlerle hep /
besili gamları mı yazar şair?
bu denli sorumlu muyduk
tüm zamanlarda yeşeren
sancılı duygulardan? /
gidelim!
teneffüse çıkmak istiyorum artık /
bilmeyecekler yoksa hiç /
ölü mü /
diri miyiz /
Schrödinger'in Kedisi misali.../...' (N. Erlaçin)
Birhan Keskin'i okumak her zaman keyif verir.
Her zaman düşündürür beni.
Teşekkürlerimle...
TÜM YORUMLAR (7)