Elveda ey güldürmeyen
Mağarama geri dönüyorum
Seni tanıdım insanlığımdan utandım
Sana bağlandım hayata küstüm
Elveda ey zulmedipde öldürmeyen
Mağarama geri dönüyorum
Ben mağara adamıyım
Aradığın değilim senin
Dilinden de pek anlamam hani
Benimde beddualarım kendimcedir
Kafana dinazor yumurtası düşsün
Ciğerini akbabalar bölüşsün
Ejderha ateşlerinde yanasın
Yılanlar koynunda uyanasın
Taş devrinden milenyuma sevgilerimle
Hadi ne duruyorsun yaşa
Her yeni gelen bin yıl senin
Ben mağara adamıyım
Aradığın değilim senin
Kendini aldat benzerlerimle.
01.01.2004/ Kumburgaz
Kayıt Tarihi : 20.12.2020 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!