Mağara Şiiri - Dursun Tiftik

Umut cinnet geçirmiş sele kapılmış salı
Nâhoş diller tarafından koparılmış tutunacak dalı
Şimşeksi telâşlar aydınlığında (!) sürünüyor
Latîf mekânlar arıyor kendine
Bulamıyor mutluluğa açılan ne bir konak ne bir yalı
Edâlı yalanlarla besleniyor dünyanın modern çağı

Kırmızı gölgeler cirit atıyor caddelerde
Sokak lambaları patlamaya aday
Gözleri kan çanağına dönmüş yemekler giriyor menülere
Âteşler düşüveriyor pervânelere
Ölümü bilmeyenler öldürmeye gebe

Seferberlik ilân edilmiş
Kölelik hayâlleri kuruyor şehirler
Yalancı baharlarda çiçek açmaya çalışıyor evrim geçirmiş şiirler
Fâcialar kopyalıyor robotları sultân atayan zikirler
Sensizliği bayram kabûl ediyor doruklara sevdâlanmayı bilmeyen fikirler

Ey “Kavgalarımın Sâhibi”!
Şimdi çok hastayım…
Bir mağara arıyorum ufuklarımı genişletecek
Bir mağara arıyorum beni SANA getirecek…

Dursun Tiftik

Foseptik çukurları zamanla gorilleşir
Sözcükler fosilleşmez,iz’ânlar fosilleşir