Madrigal
Nadiren gittiğim karanlık bir orman miras kaldı bana. Fakat gün gelecek ölüler ve canlılar yer değiştirecek. O vakit harekete geçecek orman. Umutsuz değiliz. En ciddi suçlar, pek çok polisin çabalarına rağmen açıklığa kavuşturulamayacak. Aynı şekilde, hayatımızda bir yerde açıklığa kavuşturulamayacak büyük bir aşk var. Karanlık bir orman miras kaldı bana, ama bugün aydınlık olan başka bir ormanda yürürüm. Şakıyan, değirmi bir şekilde kımıldayan, ileri geri giden ve sürünen bütün canlılar! İlkbahardır ve hava çok kuvvetlidir. Unutuş Üniversitesi’nden mezunum ve çamaşır ipindeki gömlek kadar boştur elim.
[“YAŞAYANLAR VE ÖLÜLER İÇİN”den (1989)]
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta