Madrigal – Kışın Yazılmıştır [Pablo Neruda]

Derin denizin dibinde
uzun şeritlerden gecede
aceleyle seğirtiyor dilsiz, dilsiz adın
bir at gibi.

Sakla beni omuzlarında, ah, sakla beni,
aynanda birden sesleneyim,
arkandaki karanlıktan filizleneyim,
ıssız, gecesel yaprakta.

Sen çiçeğisin o tatlı, mükemmel ışığın,
öpüşlerle dolu ağzınla gel bana,
uzun ayrılışların ardından yabanıl,
senin kararlı ve güzelim ağzın.

Tamam, zamanda ve sonsuzlukta,
unutuştan unutuşa otururum ben
raylarla ve yağmurun çığlığıyla:
karanlık gecenin sakladığı şeyle.

Karşıla beni ipliklerden akşamda,
dokurken alacakaranlık giysisini
ve rüzgârla dolu bir yıldız
titrerken gökyüzünde.

Bırak yokluğun doldursun beni büsbütün,
yavaşça, ve kamaştır gözlerimi,
bastır beni hayatınla
yüreğim batmışçasına.

Pablo Neruda
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
”Yeryüzünde Birinci Konaklama”dan