Maske Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Maske takarak girdiler karanlığa,
Geleceği aydınlat ma uğruna,
Ruhlarında korkunun en sinsi hali,
Ellerinde umuttan başka bi ilaç ta yok tu ki,
En büyük mesaileri sergilediler,
Tüm yirmidört saat,
Ödülleri can dirilletmekti.
Yeniden hatıranıyordu insanlık.
Bir bahar müjdesi gibi.

En uzun tatilini yapıyordu tarih,
Balkonlarda seramoniler, iniltili,
Bekliyorlardı belki,
Kim tutacak ellerinden şimdi.

Yeniden hayaller kurmaya başladı birileri,
Tv karşısında esir kediler gibi,
Koştular gece yarıları sokağa çoğu,
Estesi gün atacaklardı çöpe ekmeği.
Doymak bilmiyen mideleri, tatmin olmuştu belli.

Bir tek papazlar mı dua etti sanki,
Gece yarıları semayı deldi sela sesleri,
Öyle çaresiz ki krallıklar,
Yeniden dökülmeye başlıyacak. Belki yükselir insanlık onuru, taşır zirveye kendini.

Göründü vampirlerin dişlerinde döktükleri kan,
Bir kin ki sığmıyordu ufka,
katiller gece yarısı çıktı sokağa.
"Virüs" dediler adına.

Anlaşılmaz ama,
Anlaşılacak zamanla,
Karıları, kızları, oğulları.
Çifter çifter maaşlar,
Doldurdular kasalarını tıka basa,
Harcanmayı beklerken bunca para,
Saçıldı italyan sokaklarına.

Yine demeçler verdiler utanmadan,
Her şeyi bilen adamlar,
Konuştular geceler boyu karanlığa,
Maskeler saklayamıyordu artık, suratlarda.
pislikleri eskisi gibi,
Uzaktan kumandalı ekran önlerinde,
Yanaklarında gülücük yoktu lakin,
Yağmalanıyordu salda gölünde kumlar.

Ve birden,
Eskisi gibi olmayacak dediler.
Bambaşka bir düzen bekliyordu hüdükler,
Bimiyorlarmıydı emperyalizm,
Son nefesini veriyordu haziran güneşlerinde.

Suratlar gerili, bakışlar sert,
"Devlet içinde devlet"
Kim ne yiyecek, kahvaltıda,
Yenecek bir şey yoktu,
demokraside
Tükenmiş sürünüyor kapının ötesinde.

Daha,
Çok bilmece vardı çözülecek,
Hani nerde toplar, tanklar, tüfekler, süngüler
şimdi,
Kansız ağıtlar yükseliyorken göğe,
Çaresizlik karaciğerde, kılcal damarların üstünde.

Yok, yoksa
Yok olmaktan mı korkuyorlardı da,
Çıkmak istemiyordu o hayran olduğu kürsüye.
Başka bir şey mi düşünüyor,
Kırk bacaklı şeytan kuyusunda,
Tüm milli bayramlarda, ya hasta,
Ya da, çıkmıyor yatağından götü sıkıştığında,
Yep yeni bir yımırta yımırtlıyordu ortıya.
"Hakimiyet bila garı şart milletindir,"
Dedi.
Bir millet var m ıy dı