Madımak katliamı sanma ki unutulur

Çığlıklar kopuyordu
Çığlık üstüne çığlık
yürekleri titreten
insanlar şaşkın telaş içinde
Birbirine bakıyordu
Çığlıklar yürekleri
alevler insan bedenlerini
topluca yakıyordu
Umutlar tükeniyordu

Cehaletin zebanileri
Zincirden boşanmış
Haykırıyor dişlerini
gösteriyordu salyaları
aka aka
Bu ilk değil son değil
Bir olur beş olur
yanan canlar otuz beş olur
Sanmayın ki unutulur
Nesilden nesillere miras kalır
Yüreklerde yerini alır
Türkü olur dillerde
roman olur gönüllerde

Gül olur yanan gönüllerde
tomurcuk baş tutar
Her Temmuz ayında açar
Yedi veren gül olur
Madımak katliamı sanma ki unutulur