Madencini çocuğuna mektup
“anne biz de babamın elbiselerini koklarız”
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Kömür karasına boyasın çocuk elbiselerini, yüzünü, ellerini babası gibi...
O zaman tertemiz kalacaktır yüreği ve karşılığını bulamamış alınteri, babası gibi....
Yüreğinize sağlık sayın Akdora ...
Birisinin dediği gibi 'kader' sayılmayacak bu acıyı şiirleştirdiğiniz için teşekkürlerimle ....
Allah hepsine rahmet etsin, geride kalan ailelere de sabırlar versin....Yetim çocuğa yazılacak gayet güzel bir mektuptu........Saygılar.........Abdulvahap Yıldız
Madencilerin yaşamı her ülkede çok zor. Ben sağ çıkacaklarına hiç ihtimal vermemiştim zaten. Ölenlere rahmet, yakınlarına başsağlığı diliyorum.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta