Madencinin çocuğuna mektup Şiiri - Yorumlar

bu şiiri okurken kalbim daralıyor boğuluyorum sanki o göçükte darda kalmış gibi hissediyorum...allah rahmet etsin madende can veren canlarıma...çok üzüldüm bu gerçek öyküye..saygılarımla..

Taşeron şirketlerin insafında kazandıkları ama yiyemedikleri üç kuruş âyal ve çocuklarına binlerce defa helâdir. Yüzlerine gözlerine bulaşan bu dünyadaki kara , öbür dünyada ak olarak görülecektir İnşallah. Allah hepsine rahmet etsin. Duygulu bir şiirdi, Kutlarım.

Birol Hepgüler.

üzgünüm
üzgünüz



duyarlı yüreğe selam olsun

ve
ağzıma gem vurdum ((::

aaah bu şiirler
dert anlatır...duyguları açığa vurur
aaah bu şiirler
dilimizin tercümanıdır
KUTLUYORUM

patlama sesini duymadan önce
boğuldu kendi nefesinden
yüreğine sağlık üstadım etkileyici dizelerdi

sakla yavrucağım, sakla babanın elbisesini
babanın elbisesini koklayarak yaşayacaksın artık
baba hasretini

Duygu yüklü..,
tebrikler,saygılarımla,
:)

İlla ki sevgi,yüreğinde insan sevgisi olmayanlar ne bilir baba sevgisini, ne bilir insan sevgisini.Üç kuruş fazla para kazanma uğruna insanları ölüme sürükleyenler ve de onların temsilcileri kader der çıkarlar işin içinde.Kader yalnızca yoksullar için midir ki.
Yüreğinize sağlık.
- Abbas Ağa -

Bir öyküdür o halkımın dilinde;
Yetim Eşe’nin yaşamıdır.
Kaderin baskısıdır sözde.
Neden yetimleri alır ağına?
Neden yoksullara baskı yapar?
Zenginlerin köpeği midir kader?

Eşe inekleri otlatır dağlarda;
Abbas Ağa’nın inekleri yaramazdır,
Dağdan dağa, kayadan kayaya
Çalıların arasında sürükler Eşe’yi.
Abbas Ağa iyi kalplidir,
Kimsesiz Eşe’yi yanına almıştır.
Abbas Ağa gibisi var mı dünyada(?)
Ekmeği bol adamdır.
Memuru, amiri hiç eksik olmaz kapısında…
Çobanı, çırağı hep yağ yer, bal yer…
Köpeği, tazısı besilidir onun.
Ya Eşe! Kupkuru bir fidan gibidir,
O da yağ yer, bal yer…
Dayak yer, söz yer ağasından.

Abbas Ağa birdir;
Onun gibisi hiç geldi mi dünyaya?
Eşe koşturur ineklerin ardından,
Korku doludur yüreciği!
Aldırmaz dikenlerin ayağına batışına,
Kayaların yaralayışına.
Düşüp,kalkıp tekrar koşmak
Kaderdir onun için;
Doğmadan yazılmıştır tanrı tarafından.
Ama o bilmez kaderi, duymamıştır da.
Aynaya hiç bakmadığından
Görmemiştir alnındaki yazıyı.

Eşe kız koşturur da koşturur,
Takadı kalmamıştır yavrucağın.
Bir kader çıkar o an,
Kader ağzını açmış ineklere saldırmakta,
Kaderler çoğalmakta gittikçe,
Kaderler yemekte Abbas Ağa’nın ineğini,
İnekler koşmuştur köye,
Arkadaşlarını kaderlere bırakarak,
Eşe koşturmuş, kaderlerden korkarak.

Abbas Ağa sinirli, yüzü korkunç,
Tokatı balyoz gibi,
Ağzı küfür dolu.
Kapar köşedeki baltayı kaldırır,
Çoban gelir gürültüye,
Eşe! nin kafasına inen baltaya
Karşı koyar elini,
Balta bir dal gibi iner parmakların arasına,
Oturur bileğe kadar.
Eşe şaşkın, korkak, ağlayımsı,
Akan kana bakar.
Abbas Ağa vurur durmadan,dinlenmeden.
Çünkü; Abbas Ağa kaderdir,
Çobanın, Eşe’nin alnına tanrının yazdığı,
Son kader Abbas Ağa’dır.

Abbas Ağa gibisi geldi mi hiç dünyaya?
Ekmeği bol, yağı bol, balı bol…
Amiri, memuru hiç eksik olmaz kapısında.
Köpeği, tazısı besilidir.
Çobanı, çırağı, Eşe’si hep yağ yer
Bal yer…
(25 Ocak 1975)

Şadi Ünal

acıları acımızdır. O acıya kader diyenler utansın

bir madencinin değeri on bin lira ile değerlendirilemez
yüz kere on bin lira bile ödeyemez bir babanın babalığını
her bayram bir baba eli arayacaksın öpmeye
saçlarında babanın parmaklarını hissetmek isteyeceksin

YERİN 540 METRE ALTINDA HAYATLARINI KAYBEDEN MADEN ŞEHİTLERİNİN ANISINA YAZDIĞINIZ BU DUYGU YÜKLÜ ŞİİRİNİZ İÇİN TEBRİKLER DUYARLI YÜREĞİNİZE KALEMİNİZ DAİM OLSUN

“anne biz de babamın elbiselerini koklarız”

Bu söze yürek dayanmaz üstadım,hele çocukların ağlamasına hiç yüreğim dayamaz,şiiriniz anlamlı,hüzün kokuyor,duygulanmamak elde değil,yüreğiize bin sağlık,madenci şehitleimizin mekanı cennet olsun,onlar alın terinin emeğin saygınlığını bilenler,yüreğini canını ekmeği uğruna koyan kahramanlardır,saygılar sunuyorum....