Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
14 MAYIS 2014 KAPKARA BİR GÜN,
YERİN 2000 METRE ALTINDA YÜZLERCE ANA KUZUSU
**** HADİ AĞLAMA ****
Cennet vatanıma bir ateş düştü
Gücüm var diyorsan duy da ağlama
Kaç yuvaya kara yılan üşüştü
Bir değil, beş değil, say da ağlama
İki bin metrelik derin çukurda
Yedi yüz seksen can, hayatı zorda
Arz’ın üzerinde yürekler korda
Kendini yerine koy da ağlama
Simsiyah bir ölüm sarmış dört yanı
Deliye döndürür duyan insanı
Düşmana dilemem böyle hicranı
Tepeden tırnağa doy da ağlama
İliklere yürür ölüm korkusu
Ne hava, ne güneş, ne bir damla su
Başka ölüm bilmem, ölüm işte bu
Bahar dallarına kıy da ağlama
Giden her can evladımız, canımız
Elbette yanacak insan yanımız
Nutkumuz tutuldu, dondu kanımız
Mayıs ortasında buy da ağlama
Bir günden bir güne ağarmadı tan
Güneşi görmeden yaşar mı insan?
Yine kara yasa büründü vatan
Körpe fidanlardan cay da ağlama
HADİ AĞLAMA, HADİ AĞLAMA!!!
Zübeyde GÖKBULUT(gelin)
14 Mayıs 2014/KIRŞEHİR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta