Madenci Derler Bize Şiiri - Serdar Atabay

Kutsal bildik madeni, emek verdik okuduk.
Hep dik durur başımız, madenci derler bize.
Öyle gururlu meslek, korku nedir bilmeyiz.
Helâl yenir aşımız, madenci derler bize

Manyezit, bor, kalsedon, mermer, agat, hematit.
Kömür, kuvars, turmalin, gümüş, kalker, apatit.
Altın, opal, diaspor, perlit, pomza, pegmatit.
Değerlidir taşımız, madenci derler bize.

Baretler başımızda, karotları sayarız.
Botumuzu giyince, her ortama uyarız.
Ocaklarda çalışır, biz madenden doyarız.
Asırlıktır yaşımız, madenci derler bize.

Kimisi yeraltında, kimisi yer üstünde.
Kimi tozlu geziyor, kiminin ter üstünde
Kimi çamura batar, rüzgar eser üstünde.
Şahindir bakışımız, madenci derler bize.

Dağlarda konaklarız, sevgi kokar yolumuz.
Güneşimiz er doğar, gece yağar dolumuz.
Maden mühendisiyiz her yerdedir kolumuz.
Rengârenk nakışımız, madenci derler bize.

Çekiçler keskilere, yavaş yavaş vurulur.
Alınır numuneler sanmayın ki durulur.
Duysunlar sesimizi, dağlar bizden sorulur.
Dünyayla yarışımız, madenci derler bize.

Kayaları patlatır, yollar yapar geçeriz.
Çamların içindeki, akarsudan içeriz.
El emeği, göz nuru madenleri seçeriz.
Yoktur bizim eşimiz, madenci derler bize.

Madenciler ocakta parlayan bir güneştir.
Haritacı, topograf, birbirleriyle eştir.
Jeolog ve kimyacı, madenciye kardeştir.
Gönülden duruşumuz, madenci derler bize.

Şantiyedir evimiz, öyle mutlu yaşarız.
Oksijen var dağlarda, nefes alır coşarız.
Biz bilmeyiz hazırı, gece gündüz koşarız.
Tehlikeli işimiz, madenci derler bize.

Alın teri dökeriz, yatıyorsak ar olsun.
İşimizden kaçarsak dünya bize dar olsun.
Çalışırız yılmadan, ister her yer kar olsun.
Çok sert geçer kışımız, madenci derler bize.

Serdar Atabay derki; Allah’tandır rızkımız.
Atatürk’e duamız, Türkiye’dir aşkımız.
Devletimiz kalkınsın, destek olsun halkımız.
Hep hür uçar kuşumuz, madenci derler bize.