Madenci Şiiri - Hacı Erdoğdu

Yer altında,aynı kaderi paylaşır.işci,amir,müdür,
Ekmeği ,dağın derinliklerinde gömülüdür,
Uğraşı,bazen altın,bazen kömürdür,
Madenci,ekmeği uğruna feda edilmiş ömürdür

Evinden ayrılırken,çocuklarının yanağına kondurur,öpücük
Hayat ,yaşam ile ölüm arasında,köprücük
Yerin altanda en büyük riski,göçük
Kafasındaki soru,bana birşey olursa napar?çocuklarım daha küçücük

İşe rahman ve rahim olan allah ın adıyla başlar
Üstündeki yük,kocaman dağlar taşlar
Karaya bürünür içerde,yüzler kaşlar
Allah yaşatmasın,kurban olur bazen ,gencecik yaşlar

Elinde kazması ,kendi mezarını kazmış
Yer altındaki kuralları,kanıyla yazmış
Azraili,zehirli gazmış
Erken emeklilik bu yüzden,ömrümüz azmış

Ekmeğimizi taştan çıkartırız
Alın teri kokan,elbiselerimizi yıkatırız
Baş lambamızı yakarız
Oksijeni, yanımızda taşır ,belimize takarız

Üstümün çamuru devletin anbulansını kirletmesin
Allah kalbine göre versin,zorda koyup terletmesin
Bu günkü dileğini yarına ertelemesin
Sanada selam olsun,somadaki kardeşim

Telsizden duymak istemediğim anos,acil durum!
Duyunca bu anosu,tutmaz olur elim kolum
Boğazlar düğümlenir,yapamazsın yorum
Yaşatma allahım bunları ,kadere boyun eğmiş aciz bir kulum

İşte, o zaman yer altında kıyamet kopar
Dağlar nice yiğitleri yutar
Dışarda kalanlar,içerdeki arkadaşlarına koşar
Göz yaşları sel olur taşar.