Madenci.... Şiiri - Hidayet Doğan Osmanoğlu

Maden yerin altında gizli hazine,
Ermenek Karaman duyuldu birden nerede.
Maden kara maden,kömürden daha kara,
Yandı soldu taze fidanlar,canlı canlı girdi mezara.....

Kim girer yerin kırk kat altına söyle,
Ekmek parası der Madenci,kimin nesine,
Nefes kalmaz insanda yerin dibinde,
Sıra sıra tabutlar girdi sıraya.

Birden sular yükseldi,kapkara sular,
Fidanlar kaçıştı,bir tarafa çare yok.
Karanlıkta soğukta boğuldular,
Kaç gün geçti yoklar, sırra kadem sanki kayboldular.

Soma'da beklediler belki de bizi,
Sular soğuk sular, bir anda boğdu gençleri,
Umutlar tükendi,sayılı günün Madenci!
Ne dayanılmaz korkunç acılar yaşadı ailesi..

Ekmek parası girmiş,yerin altında,
Yukarda aş bekler yavrular obada,
Ana bacı kavim kardaş size duada,
Burda yandı,soldu canlar,onları orda yakma bari...
***
Bir avuç kömüre verdiler bir ömür!
Madenci kardaşlarım elleri kömür karası,
Helal olsun emeği,kutlu olsun hizmeti.
Gözün arkada kalmasın,aylık bağlar Devleti...

10.11.214//KIRIKKALE