Madenci
Kolay değil yaşamak
Ekmek yerin dibinde
Girerim,
Gider ayaklarım
Ekmeğimin peşinde
Kazarım, kazarım;
Gözüm kara, yüzüm kara
Aklım hep dışarılarda
Meğer mezarımı kazarmışım.
Gülsüm, karım
Gülmedi yüzü bir türlü
Hadi bir yana fakirlik
Madene her inişimde,
Endişelenirdi garibanım.
Her vardıya gidişimde
Döner bakarım
Gülsüm kapıda
Akşamki gibi değil
Düşmüş omuzları
Yorgun
Dolum, dolum
Dokunsan ağlayacak
Kömür karası gözleri.
Girerim yerin dibine
Kara mı kara kazdıklarım
Umurumda değil çile
Yeter ki,
Sağsalim,dışarı çıkayım.
Bu gün;
Bir şeyler oldu ocakta
Karardı her yer
Kapandı yollar
Toz duman
Kaçamaklar yok
Kömür karası aydınlıktı
O da yok
Aldığım nefes kara.
Kaçıyor insanlar
Aşağı yukarı
Sis, yangın sarmış her yanı
Ne can havli
Ne de mecel kaldı.
Kömür tacirlerine
Teslim ettik güzelim canı.
Gülsüm;
Bu akşam göremedi
Toprak altında kaldı gözlerim
Bakamadı gözlerime
Aradı bulamadı
Kaderdi, fıtrattı diyor adamın biri
Hiç bir şey anlamadı
Ocak göçtü, ev göçtü
Gülsüm ün yaşamı göçtü.
O ağlıyor şimdi.
17/05/2014
İbrahim AkkayaKayıt Tarihi : 17.5.2014 15:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kader dediler fitrattı dediler.
Evet.
Kiminin kaderine ayakkabı kutularında milyon dolarlarlar düşar.
Kiminin vakfina on milyonlarca bağaş düşer.
Kimilerinin kaderine de önlemleri alınmayan maden ocaklarında inşaatlarda tönellerde kimsesiz sokaklarda polis ğazından polis jopundan ölmark düşmüşç ?????????????.
O ağlıyor şimdi.
Şehitlerimize dualarımızla, acımız büyük; geride kalanlara sabır diliyorum...
TÜM YORUMLAR (8)