Madenci Şiiri - Celal Kaya

Nasıl sevdalıysa yıldızlara karanlık
Nasıl delerse aşkından dağları Ferhat
İşte ben de öyle bir sıcak tebessümüne vurgun olduğum
Ben de sönmesin diye ışıkları memleketimin
Ve ağsın diye geceleri
Yerin altında gündüzlerim

Ben, renk nedir bilmem!
Siyahı tanıdım daha çocukluktan
Siyah renk midir sahi?
Ben ona boyandım genç yaşımda

Mezar dediğin ne ki?
En fazla iki metre yerin altı...
Ben kilometrelerce ölüyüm anacığım
Bahtım, kilometrelerce karanlık

Sahi, yazgımda kömür
İsi ekmeğim, karası çocuklarımın geleceği
Düğün param karaya boyanmış çizmeler
Ömrüm kazma, kürek, karanlık
Bahtıma bu düşmüş anam
Patronumun bahtı açık ya anam
Ne gam!

Ben ölümü tanırım
İkiz kardeşim gibi...
İkiz kardeşim!
Birlikte ölümü tanırız
Birlikte yürürüz sonsuzluğa...
Bir acı siren her şey
Ve bir aşılmaz duvar ikizimiz

Ben gidiyorum
Geldiğim gibi karanlıkta...
Kimse arkamdan sakın "kara adam" demesin
Hatta çıkarayım çizmelerimi
Sedyeniz kirlenmesin!