MADENCİ
Bir madenci
Giriyor galeriden içeriye
Kırık dökük umutlarla
Dönüp bakıyor gökyüzüne
Donuk yüzüyle
Son bir ışık
Son bir nefes süzerek
Adım atıyor içeriye
Çoluk çocuk nafakası diyerek
Gözleri dalgın
Yüzü çaresizlikler içinde
Yüreği pare pare
Emek veriyor kazma kürek ile
Karanlıklar içinde
Yok mu başka bir çare
Bilinmezlikler içinde
Görebilecek mi
Bir daha gökyüzünü
Son bir ışık
Son bir nefes süzerek.
Kayıt Tarihi : 22.12.2009 20:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)