- Zonguldak’lı kömür işçilerine.
Paydos vakti...
Umutla, bakışlar yola çevrilir.
Bir sevinç muştusu iletir gözler.
Yorgun, tasalı yüreklere;
İşçi kafilesi arasında
Babalar göründüğü zaman.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bir Zonguldak lı olarak şiirinizden etkilenmemek mümkün değil..kaleminize sağlık..
sustum,sustum harika şiirlerini muhakka bir kitap ta topla ve başarıdan başarıya koşman dileğiye..
Madenci yeraltında, gerçekten zor şartlarda,canı pahasına çıkarttığı kömürü bazen kanıyla suluyor.Akşama eşinine,çocuğuna kavuşabilmenin hayaliyle yaşamak zorunda ne yazıkki.Yeraltına indiğim,madencilerle beraber kömürlü ellerimizle yemek yediğim zaman gözlerinde parlayan umut ışıklarını gördüm.Madencileri ve çabalarını büyük bir saygıyla kutsuyorum.
''işlediğ konu itibariyle şiiri değil yorumlamak okumak bile emeğe saygıdır.ve değerli şair.bu ilk şiirim okuduğum ve söylemeliyimki daha çok şiirinizi okutacaksınız.dizeleriniz özgürce sıralanmış.ve oldukça başarılı.son derece iyi aktarmışsınız maden işçiliğini ve duygularınızı.ve duyarlılığınıza saygılarımı gönderiyorum.'
Yüreğiniz dert görmesin :)
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta