Bizler maden işçisiyiz
Çalışırız yerin altında
üç vardiya yirmidört saat
Karadır kömür
ellerimiz gibi
hayatımız gibi
Ölüm bizim kardeşimiz
Göçüklerde kalırız
birer birer değil
onar onar yüzer yüzer
Kara elmas çıkartırız
ama donarız soğuktan
Çocuklarımızı
vücutlarıyla ısıtır
kadınlarımız
Ölüm yakamızda
açlıkta öyle
Patron tepemizde
dipçikte öyle
gün gele, gün gele
bineceğiz tepelerine
Elbet madenlere de
doğacak güneş
Kayıt Tarihi : 18.8.2007 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!