Maden Şiiri - Bekir Yavuz

Sabah vakti erkenden, tulumu giyinmeli,
Vardiya ya yetişmek, geç kalmamak gerekli,
Kuşluk vaktidir oysa kart basacak mecburi,
Kömür tozlu yüzlerin, buz gibi olur teni.

Yerin binlerce metre, inmek var ya altına,
Sanırsın diri, diri, mezara girmek gibi,
Görmeyenler ne bilsin, masal gibidir ona,
Bilsinler ölülerin, buz gibi olur teni.

Kazmayı küreğiyle, alıp madene girdi,
Yarım saat geçmeden, infilakla irkildi,
Çökmüştü koca maden, üstlerine belli ki,
Kurtarma gelemezse, buz gibi olur teni.

Kuru laf çare değil, getirmez gidenleri,
Önlem almak lazımdı, yetkililer değil mi?
Utanmak gerekmez mi, ayıbınız kaçıncı,
Sizin için önemsiz, buz gibi olsun teni.

Bektaş der yüce RAB’ bim, kabul eyle secdemi,
Cennetine kabul et, emekçi şehitleri,
Boş-bakan bile size, “bu kaderiniz” dedi,
Çekin üzerlerinden, yılandillerinizi.

Bu nacizhane yazımı tüm emekçi şehitlere adıyor,
Hepsini rahmetle anıyorum.

Bekir Yavuz
13.Haziran.2010.Pazar.
Beyoğlu. İstanbul