Mademki Sende Bir İnsansın

Ve Tanrı, kâinatı yarattı, yazgı yazdı, tövbe etmeyi öğütledi
Düny'da haram ettiği şaraba cennet-i alâda
İçilmesine izin verdi
Ey cennet
Cehennem mimari
Tanrı
Tahtı şahlara
Toprağı ağalara
Fabrikaları patronlara
Han, hamam, konakları
Zenginlere
Emekçilere yoksulluk, açlık
Aslanlara pençe
Kaplanla güç
Akreplere zehir
Sırtlanlara kesici dişler
Akbabalara demirden gaga
Eşeklere hamallık
Kekelebklere bir kaç günlük ömür verdin
Erkeklere itibar, güç veren tanrı, kadınlara ne verdin?

Ve o Tanrı, kutsal kitap Tevrat'ta şöyle dedi "Ey iman edenler
Öldürme vakaaları için
Size kıssas hükmünü farz kıldık"
Ve "Nefse karşılık nefes
Göze göz
Buruna burun
Dişe diş
Kulağa kulak
Yaralamalara da bir öç var" buyurdu
Ey Tanrı
Sormazlar mı
"Sulh nerde, tevazu, barış nerde
Ayrıca, Çingene, Yahudi, Zetduşti'lerle uğraşman neyin nesi?"

Ve o Tanrı, gayem, vazifem asla seni sorgulamak değil
Ayrıca başımıda önüde eğmem
Şimdi sana soruyorum
Madem özenle bezenle
Sen
Yarattansın
Peki günahım
Kötülüğüm
Kusurum ne
Hangi emrini çiğnedim?
Beni
Adım, adım açlığa sürükledin
Hayatı
Mazlumlar zehir eden
Her millete bir yurt veren Tanrı
Cingeneyi, Süryaniyi, Kürdü, Çerkesi niye unuttun?

Ey kör cehaletin kucağından köze, ateşe koşanlar
Diller susarsa, yürekler susmanın
Mademki sende bir insansın
Bu dünyanın gerçeğine
Koş
Önce düşün
Sor soruştur
Yalanı bal eyleme
Doğruları
Sümenaltı etme
Dilin yalanlara alışmasın
Varsın utanacak bir yüzün olsun
Sonra her adımında
Tökezlenmeyesin
Irmakkar, sular gibi coş
İnsan olduğunu hatırla
Ne ararsan özünde ara
Kurtul cehaletin, benciliğin çirkefliğinden
Ne olur kendini gayba teslim etme, sonra bir ömür yanarsın

Mehmet Çobanoğlu
21.04.2022
İstanbul