Mademki Öğretmenim…

Üsküdar’a giden yolu şaşırdım
Süzülürken Sadâbât imbiğinden
Kâtibimin mendilini aşırdım
Desen desen lale bahçelerinden
Elvan elvan bin bir çiçek yoldurdum
Bir şarkı düsturunda, mesnevi üslûbunda,
Mest eden kokusuyla
Serdim öylece

Sonra bir roman kahramanının
Ruhunu mest eden en derin aşkın
Matemiyle yoğurdum
Bir masal adamının en saf kalbiyle
Kaf Dağı’nda,
Bir öykü örgüsünde yoğurdum.
Üzülene mersiye
Sevilene gazel…
Serdim öylece

“Yârimin dudağından bir katre alevdir bu”
Öpemeden gelirsem
Haramdır bana uyku,
Gözlerindeki feri, nazenin kelebeğin
Kanatlarına yüklü
Rakkase böceğinin
Endamsız geceleri,
Harf harf ve hece hece,
“Yasemin kokulu saatleri”
Ve ezberimdeki bütün çiçekleri
Serdim öylece

Örsün çocuklar diye
İşleyip sepet sepet
Aranjman, çelenk, buket…
Şiir şiir, şarkı şarkı işleyip
Güzelleşene kadar dünya
Uyumak da yok ama
Mademki öğretmenim,
İşleyin getireyim.

Uyumak olsun ama
İğrençliklerine dünyanın
Daha az şahit olmak adına,
Uyumak olsun ama…